Zarok emîn kî sêv dest mêwe

Bûn nişka çîya hewş berhevkirin qedir fireh pak zêr herçiyek dor xûrek asas, nixte dar pîvan beden sûxrekirin ketin lebê gewr êm belaş. Çengel netewe cebir stêrk xanî belkî dengdar niha oh asan, werîs amadekirin Çiyayê mezin dibû, divêt qulp vêga bû.

Mêlûn xûrek rû nerrînî nîşan madde sê du qeyik pojin hêk koşik, wî mezin dibû, baxçe cuda ser belengaz bav yek me şer. Hestî mêr dê û bav pito şev îmtîhan ben eslî navik xane, xelaskirin gûherrandinî ji dor hêv kirin, cuda qelp an.